صهبا

  • ۰
  • ۰

قرآن مهجور


اگه کسی تو زندگی ائمه علیهم السلام یه کمی دقت کنه و بخواد ببینه کدوم یک از اون بزرگواران از همه غریبتره کافیه یه کمی تاریخ زندگی اونا رو مطالعه کنه بعضی میگن آقا امیر المؤمنین علیه السلام غریب بوده و کار به جایی رسیده بوده که سلام آقا رو هم جواب نمی دادن، یه عده ای غربت امام مجتبی علیه السلام رو مثال می زنن و میگن غریب اونیه که حتی زنش هم که محرم اسرارشه باهاش خوب نباشه چه برسه که قاتلش از آب در بیاد شبیه همین غربت در مورد امام جواد علیه السلام هم تو تاریخ اومده عده‌ی دیگری غربت امام حسین علیه السلام رو و تنهایی ایشون در صحرای کربلا و بی وفایی مردم کوفه در حق ایشون و خانواده‌ی ایشون یاد کردند در مورد امام رضا علیه السلام هم که معروفه از شهر خودشون به اجبار به خراسان کشوندند تا جایی که وقتی به اون بزرگوار سلام می دیم می گیم السلام علیک یا غریب الغرباء.

اما به نظر من غربت همه‌ی اهل بیت علیهم السلام یه طرف غربت آقا امام زمان علیه السلام هم یه طرف چرا؟ واسه اینکه ائمه علیهم السلام درسته هر کدوم در زمون خودشون نوعی غربت داشتن ولی عزیزان و یاران با وفایی در کنارشون بودن که دلشون به اونا گرم بود اما امام زمان علیه السلام چی؟ دشمناش رو نمیگم دوستاش که اهل دعای ندبه و برپایی اعیاد شعبانیه هستند چقدر از ته دل و فقط به خاطر حضرت و همیشه صداش می کنند؟ چرا باید یادمون بره که آقا داریم و خیلی وقتا از ایشون غافلیم ولی او حتی برای یک لحظه ما رو از یاد نمیبره؟

  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰

درباره ی صهبا

صهبا چیه و قراره چه کار کنه؟

صهبا نام کسی نیست کاری هم به معنای لغوی اون ندارم فقط این اسم رو به خاطر عزیزی که بهش ارادت قلبی دارم رو وبلاگم گذاشتم. صهبا تخلص شعری حکیم الهی و عارف گوشه نشین مرحوم حکیم آقا محمد رضا قمشه ای هست. و قراره به یاد این عالم اخلاقی و استاد کامل حکمت حوزه های علمیه اصفهان و تهران مطالب اخلاقی تبلیغی تو این وبلاگ بذارم. علی الحساب یکی از اشعار این حکیم فرزانه رو براتون می فرستم امیدوارم ازش لذت ببرین.


هوای باغ فرح بخش و بوی گل نیکوست                 

و لیک خار بود به چشم طالب دوست

مرا مخوان به تماشای باغ و سیر چمن                    

کدام سرو به بالای دوست بر لب جوست

هوا در آن خم گیسو مگر مداخله یافت                   

که باد عطر فشان و نسیم غالیه بوست      

بیا که میبه(می به) گلستان خوریم و غم مخوریم       

 که یار در بر و گل در کنار میبه(می به) سبوست

بهشت عدن به مینای می توان دادن                       

کنون که دامن کُهسار عرصه مینوست

مجال نیست مرا بی تو در جهان فراخ                    

بدان صفت که نگنجد دو مغز در یک پوست

طریق عشق نکویان به سر از آن پویم                     

که دل فتاده به چوگان زلف او چون گوست

کمر چو بست به قتلم میان اهل نظر                     

به کس نگشت مبین که آن میان یا موست

بدان خدای هزاران درود باید گفت                     

که همچو تو صنمی آیت خدایی اوست

هزار بار بگفتم که دل مده صهبا                        

بدست یار پریوش که خوبرو و بدخوست

  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰

عکس در مورد فضای مجازی


  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰

شوق بندگی

 

شوق بندگی

چه بسیار انسانهایی که در این دنیای پر از اضطراب گاهی خود را نیز از یاد می برند.

به قدری در لابلای آرزوهای دور از دسترس غرق شدیم که هدف از آمدن خود را هم از یاد برده ایم.

ز کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود               به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

چه خوب است که ما آدمها زمانهایی هم برای تفکر قرار بدیم تفکر برای آینده، تفکر در مورد دیروز و تفکر درباره ی امروز.

بله امروز هم اگر از دست بدیم یا غصة دیروزمان می شود یا حسرت فردا.

 عاقل آن است که اندیشه کند فردا را.

یکی از زمان های گران قیمت ماه معظم شعبان است.

چه خوب است گوهر وقت را غنیمت شمرده و آن را به غفلت از دست ندهیم.

  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰

اشک فراق


وداع با ماه خدا

ای ماه رحمت الهی؛

و ای موسم سبز بندگی؛ نمی دانم چرا زود از میان ما رفتی و اینک نفسهای آخرینت ما را به اضطراب وا داشته؛

از اینکه نتوانستیم در این فرصت بی نظیر از برکات سرشارت استفاده کنیم شرمنده ایم.

به درستی که رجب بودی و رحمت الهی در تو برای بندگان قدردان سرازیر بود؛ خوشا به حال اهلش، فأین الرجبیون؟

کجایند مستغفرین در این ماه؟ اهل رغایب و اعتکاف با کوله هایی پر از برکاتت ذخیره ای برای فردای خود آماده کردند و ما جز شرمساری و ندامت و باری سنگین از گناه چیزی نداریم.

خوشا به حال اهل زیارت رجبیه و وای به حال ما که در این بازی سرا عمری را به بطالت گذراندیم

و تو ای ماه خدا ...

با رفتنت آلودگی های ظاهری و باطنی ما را هم ببر. و بَلِّغنا شهر الصیام و ما بعده من الایام و الاعوام

آمین رب العالمین


  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰
  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰
  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰
  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی
  • ۰
  • ۰

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.

  • سید علی رضا ترابی بدرآبادی